Op een Hebbel en een Drebbel

Op een Hebbel en een Drebbel

Ten geleide

Voor een boekje zonder pretentie - en dat is "Op een hebbel en een drebbel" natuurlijk - lijkt het op gewichtigdoenerij om met een ten geleide te beginnen. Dat moet dan maar: het is nodig vooraf iets over het verdwenen Zaans te zeggen. Dr. G.J. Boekenoogen, die in 1897 de lijvige studie "De Zaansche Volkstaal" het licht deed zien, schreef in zijn inleiding: "Aan de Zaan wordt niet meer dialectisch gesproken: de Zaankanters spreken even goed Hollands als de andere Hollanders." Dat oordeel was wat voorbarig: hoewel in steeds afnemende mate kon men nog wel enkele generaties achtereen Zaanse woorden en uitdrukkingen horen. De Zaanstreek had ooit een eigen taal, meer kleurig dan keurig, maar het eind kwam genadeloos in zicht. Dit geschrift is vermoedelijk het laatste dat over ons dialect geschreven werd. Het zij zo. Er komt nog eens een tijd dat vrijwel alle Nederlanders Engels spreken, met een Amerikaans dialect. Bewaar dit boekje dus goed: het gaat misschien nog wel zeldzaam worden...

Stichting Uitgeverij Noord-Holland

UITVOERING BOEK:

Uitvoering/Formaat:Hardcover, 16,5 x 16 cm
Aantal pagina's:84
Tekst:Klaas Woudt, Zaandijk
Illustraties:Marc de Boer, Krommenie
Vormgeving:Luke Woudt, Zaandam
ISBN:90-71123-72-3
Uitgave:Stichting Uitgeverij Noord-Holland, Wormer
 Met dank aan: Dagblad Zaanstreek (onderdeel van het dagblad Noord-Holland)
waarvan de reeks "Op een hebbel en een drebbel" uitging en dat de 83 tekeningen
en teksten gedurende evenzoveel weken plaatsten op de pagina "Alle mensen".