Dorpsstraat 350 te Wormer

Woonstee en bestuurszetel door de eeuwen heen

M.M. van Leeuwen-Enklaar, J. van Leeuwen

Voorwoord

D.P. Zwart

Ontspannen zitten we, Mieke en ik, in onze historische kamer te lezen; de plek, waar we destijds in de echt zijn verbonden. We genieten in onze fraaie keuken, waar het "Personeel ter Secretarie" destijds ook vast een paspoort voor me heeft verzorgd en we slapen op de plek waar vader aanvankelijk zijn werkkamer had!
Onze voortuin maakt het nu niet meer mogelijk de stoep van het gemeentehuis te gebruiken als doel bij een spelletje voetbal, waarbij ik door gemeenteboden Beek en Blank in de jaren vijftig regelmatig ben weggejaagd. Geen raadsvergaderingen meer in de woonkamer. Neen, alleen nog de herinneringen aan dat verleden. Het houten bord uit 1763 met de tekst "Audi et Alteram Partem/Hoort Woort en Weer Woort" hangt nog in onze hal boven de deur naar de voormalige Raadzaal. Raadzaam voor een gemeenteraad, maar ook in het dagelijks leven een goed advies.

Geen moment vóór 6 juni 1997 hebben we bevroed dit ooit te zullen meemaken. Op die dag was mijn moeder door burgemeester J. Koppenaal uitgenodigd voor een bezoek aan het nieuwe gemeentehuis aan de Koetserstraat. Hij vond het leuk de echtgenote van een oud-burgemeester van Wormer in staat te stellen deze fraaie aanwinst van de gemeente te bezichtigen. Mieke en ik zouden meegaan. Bij een kopje koffie op de kamer van de heer Koppenaal vroeg ik terloops wat er eigenlijk met het voormalige Raadhuis aan de Dorpsstraat, dat ik zo goed kende, ging gebeuren. "Gaat in de verkoop", was het antwoord. Volgens de burgemeester was het, zoals hij me later vertelde, toen al te zien dat er "iets met me gebeurde". Thuis gekomen in Heiloo stelde ik voor om het pand weer eens te bekijken. "Ben je gek, wat ben je van plan", was het antwoord van mijn echtgenote Mieke. Om een lang verhaal kort te maken: het enthousiasme groeide bij ons beiden zeer snel om van dat oorspronkelijke koopmanshuis uit de Gouden Eeuw ons nieuwe domein te maken, ook al woonden we prima in Heiloo. We deden ons bod op de daarvoor vastgestelde datum, 14 juli 1997. We "waren de hoogste", want dan ga je er ook voor, en het huis werd ons "gegund".
Ruim een jaar later betrokken we het pand, na een zeer hectische periode die we ongeveer op 3 juli 1998 afrondden met een "bijna-opleveringsborrel" in het eveneens historische nabijgelegen café "Het Moriaanshoofd". Ongeveer 30 man was aanwezig; van architect tot verwarmingsmonteur, van tegel restaurateur tot ingehuurde molenmaker, van hoofdaannemer tot schildersgezel. Het was gezellig, heel gezellig. Net zo plezierig als het gedurende dat hele jaar op de bouw is geweest; er was altijd een fantastische sfeer tussen de vele vakmensen die "op Dorpsstraat 350" hebben gewerkt onder leiding van architect Han van Leeuwen te Koog aan de Zaan en hoofdaannemer Ge Sombroek van Somass BV te Wormer.

Het bleek, dat alle aanwezigen min of meer behoefte hadden aan een blijvende herinnering aan de prachtige klus die toen bijna afgerond was. Zo ontstond spontaan het idee een herinneringsboekje te maken, dat u nu uiteindelijk toch in handen hebt. Ter plaatse boden architect Han van Leeuwen en zijn echtgenote Maryse (die ons ook enorm geholpen heeft bij het ontwerpen van de tuin en de kleurstellingen in het huis) aan de tekst daarvoor te schrijven. Het resultaat ligt thans voor u; ik laat hen direct graag aan het woord. Ze hebben het verleden en het heden van Dorpsstraat 350 aan elkaar gesmeed. Bij het schrijven over het verleden is uitgebreid gebruik gemaakt van het boek "Uit de geschiedenis van Wormer" van oud-gemeentesecretaris C. Mol, die ik me nog zo goed kan herinneren, werkend aan zijn bureau in het voormalige Secretarie, waar nu ons fornuis staat! Een door hem zelf in 1938 vervaardigd schilderij van het Raadhuis siert thans onze woonkamer. We kregen het in bruikleen van zijn kinderen.

Aanvankelijk zouden we het Raadhuis eenvoudig verbouwen tot woning. Het werd echter een volledige restauratie. We hebben daar geen spijt van! We hebben het gevoel dat de indeling en inrichting, met heel veel aandacht voor kleuren, dank zij een intensieve samenwerking met de architect en aannemer(s) geleidelijk "om ons heen zijn gecreëerd". We voelen ons er thuis. Het is geen Raadhuis meer, maar een heerlijk woonhuis, dat groot lijkt, maar in werkelijkheid de juiste schaal heeft. Daarnaast geeft het een tevreden gevoel dat het statige pand nu wederom een nieuwe eeuw - de 21e - aan kan. Overschrijdingen van budgetten raken in vergetelheid, maar dit "monument" zeker niet. Het resultaat is bereikt dankzij de vele vaklieden die aan Dorpsstraat 350 hebben gewerkt. Ze verdienen allen een geweldig compliment. Met ere zijn de bedrijven waaraan zij verbonden zijn aan het eind van dit boekje vermeld.

Wormer, september 1999

UITVOERING BOEK: